Skip to main content

မႏၱေလး ကန္ေတာ္ၾကီး

ေမြးရပ္ေၿမမႏၱေလးကိုေရာက္ၿပန္ေတာ့အရာရာအားလံုးအရင္တိုင္းဘဲ၊ က်ဴံးနားၿဖတ္ေတာ့
ဒီအေငြ႔အသက္ေတြကမေၿပာင္းလဲဘူးလို႔ခံစားရတယ္။ အရင္ကထက္ပိုမိုစည္ကားေနတာ
ကလြဲလို႔အရာရာအရင္အတိုင္းပါဘဲ။ မထူးဆန္းေတာ့တဲ့အေၾကာင္းရာေတြကိုစီကာပတ္
ကံုးမေရးေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မအတြက္ထူးဆန္းတာေလးေတြနဲ႔ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးအ
ေၾကာင္းကိုဘဲေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ မႏၱေလးေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ဇီးၿဖဴသီးေတြေထာင္း
ထားတာကိုေရာင္းတာေတြ႔ေတာ့၀မ္းသာအားရ၀ယ္ၿပီးစားပါတယ္။ေရေသာက္လိုက္ရင္
ခ်ိဳလို႔။ တရုတ္က၀င္တဲ့အေမႊးဖြားဖြားနဲ႔အေကာင္ရုပ္ေလးေတြလဲေတြ႔တယ္။ အရာရာ၀ယ္
ဖို႔လက္တြန္႔ေနတာေတာ့ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ ၃၅၀၀ လို႔ေၿပာလိုက္ရင္စိတ္ထဲမွာတြက္
ေနတာ၊ က်န္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္လက္ေဆာင္၀ယ္ဖို႔ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိေတာင္ေပၚ
ကဆိုင္ေတြမွာလိုက္ပတ္ၾကည့္ရင္းအခ်ိန္ကုန္ေနတာေနာက္ဆံုးဘာမွမ၀ယ္ၿဖစ္ဘူး။ ေတာင္
ေအာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကထမင္းအတင္းေခၚေၾကြးေတာ့ေရာက္သြား
တာကကန္ေတာ္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္ေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ေနတုန္းကေတာ့မရွိဘူးေနာက္ပိုင္းမွ
အသစ္ဖြင့္တာထင္ပါတယ္။ ကန္ၾကီးပတ္ပတ္လည္မွာဆိုင္ေတြအမ်ားၾကီးဘဲ၊ အဲဒီထဲကဆိုင္
တစ္ဆိုင္မွာသြားစားၿဖစ္တယ္။ ေရကန္စပ္မွာေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ေလးမွာေပါ့၊ ခ်က္ၿပဳတ္တဲ့
ေနရာနဲ႔ကြင္းၿပင္တစ္ခုၿဖတ္သြားရေတာ့စားပြဲထိုးေတြလာဖို႔ကုလားအုပ္လိုေၿမာ္ေနရတယ္။
အဲဒီမွာသိလား ငါးထင္လို႔ေရထဲမွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ေခါင္းေလးေဖာ္ၿပီးကန္
စပ္နားကစားပြဲေတြရွိတဲ့အိမ္ေလးေတြစီလိုက္ပတ္ၿပီးေတာင္းေနတာ။ ေအးလဲေအးေတာ့ကၽြန္
မက ေဟး..ၿပန္တက္ေရထဲမွာအေအးမိမယ္ ပိုက္ဆံေပးမယ္လို႔ေၿပာတာနားမေထာင္ဘူး။ဘာ
မွလဲၿပန္မေၿပာဘူး။ကၽြန္မေတာင္ေအးလို႔လက္ရွည္၀တ္ထားရတယ္သူကေရထဲမွာစိမ္ၿပီးလိုက္
ေတာင္းေနတာ။ စိတ္ထဲမွာေတာ္ေတာ့ကိုမခ်မ္းသာၿဖစ္သြားတယ္။ သူကပိုက္ဆံဘဲတရစပ္
ေတာင္းေနတယ္။ ကၽြန္မေၿပာတယ္။တက္လာခဲ့ေရထဲကအေကာင္ေတြကိုက္မယ္။ (စားလို႔
ၿပီးေလာက္တဲ့အခ်ိန္ေရထဲမွာေၿမြအၾကီးၾကီးႏွစ္ေကာင္ေတြ႔ခဲ့တယ္)ေရေၿမြၿဖစ္ၿဖစ္ဘာၿဖစ္ၿဖစ္
ေလအႏၱရယ္ရွိတာေတာ့အမွန္ဘဲ။ တစ္ကယ္တမ္းလမ္းေဘးနားေတာင္းစားေနတဲ့ကေလးေတြ
အမ်ားၾကီးေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ေရထဲမွာေခါင္းေဖာ္ၿပီးလိုက္ေတာင္းတာေတာ့တစ္ခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး။
စိတ္ထဲမွာလဲမေကာင္းလွဘူး။ ေၿပာလို႔မရတဲ့အဆံုးပိုက္ဆံဘဲလွမ္းခ်ေပးလိုက္ရတယ္။ ေနာက္
ေတာ့ေနာက္စား၀ိုင္းတစ္၀ိုင္းကိုကူးသြားၿပန္ေရာ။ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးစားမ၀င္တာေတာ့အမွန္ဘဲ။
ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးၾကီးကိုၿဖစ္တာ၊ အပူရွပ္မလား၊ အေအးမိမလား၊ ေရထဲကအေကာင္ေတြဘဲ
ကိုက္မလား။ သူ႔ကိုလိုက္ၾကည့္ေနတာ ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းက အမသူကရိုးေနပီတဲ့။အင္း
ေလ... ဟုတ္ရင္လဲဟုတ္မွာေပါ့။ အဲဒီဆိုင္ကအစားေသာက္ေတြအရမ္းကိုအရသာရွိၿပီးေကာင္း
တယ္။ နဲနဲၾကာၾကာေစာင့္ရတာကလြဲလို႔။ ေစ်းလဲအသင့္တင့္ဘဲ။ ငါးသံပုရာခ်ဥ္စပ္၊ ငါးလံုးေၾကာ္
ေဆးဘဲဥသုပ္၊ က်န္တာေတြေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ မႏၱေလးေရာက္လို႕သြားစားၿဖစ္ရင္သတိ
ရေနာ္။
လွေနဆဲက်ံဴးႏွင့္မႏၱေလးေတာင္ေတာ္
မင္းတုန္းမင္းနဲ႔မိဖုရား၊ နန္းမေတာ္မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္း. (အသည္းယားဖြယ္ရာရာဇ၀င္ရွင္းၿပ
ေပးတဲ့ကေလးေတြအဆိုအရ လူေတြအမ်ားၾကီးသတ္ခဲ့တဲ့ မယ္ႏုကိုလည္မ်ိဳတုတ္တိုနဲ႔ရိုက္ပီး
ေတာင္သမန္အင္းမွာသြားပစ္တယ္ဆိုဘဲ)

စားေသာက္ဆိုင္သို႔အ၀င္...
ငါးသံပုရာခ်ဥ္စပ္၊ ၾကက္သားလံုးေၾကာ္၊ ေဆးဘဲဥသုပ္



ေရထဲကေကာင္ကေလး း(

Comments

  1. အညႊန္းေကာင္းတာနဲ ့ ၿပန္ေရာက္ရင္ သြားစားၾကည့္ဦးမယ္။ ကန္စပ္မွာဆိုေတာ့ ေအးေအးလူလူနဲ ့ အနားယူလို ့ ေကာင္းမယ့္ပံုပဲ။ ဟီး အစားအေသာက္ေတြကေတာ့ ဓါတ္ပံုထဲမွာတင္ အၿပတ္မိုက္ေနၿပီ။

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ