Skip to main content

မလကာ သို႔တစ္ေခါက္


မလကာေရလက္ၾကားဆိုလားငယ္ငယ္တုန္းကသင္ဖူးတာကိုသတိရမိတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့
ထင္သလိုေတြးလိုက္တာ မလကာ၊မလကာ ဆိုေတာ့ နာမည္ေလးကလွတယ္။ ၂နာရီေလာက္
ဘဲကားစီးရေတာ့သြားလည္ဖို႔ၿပင္ဆင္လိုက္တယ္။ ကားခေတြကလဲေစ်းေတာ္မွေတာ္၊ ကားေတြ
ကလဲ Expressကားၾကီးၾကီးေတြၾကိဳက္တာလိုက္ေရြးၿပီးလက္မွတ္၀ယ္ၿပီးမနက္ေစာေစာ ေဇယ်ာ
မွာမနက္စာစားပီးထြက္လာခဲ့တယ္။တစ္လမ္းလံုးသူငယ္ခ်င္းနဲ႔စကားေကာင္းေနတာနဲ႔ရႈခင္းေတြ
ေတာင္မၾကည့္မိဘူး။သူငယ္ခ်င္းကလဲမေတြ႔တာေက်ာင္းပီးကတည္းကဘဲဆိုေတာ့သူ႔မွာလဲေၿပာ
စရာေတြရင္မွာၿပည့္ေနတယ္ထင္ပါ့။တစ္ခုရွိတာေတာ့သူကကၽြန္မထက္အေၿပာင္းလဲေတြမ်ားၾကီး
ေတြ႔ခဲ့ရသူဆိုေတာ့ေၿပာစရာေတြၿပည့္ႏွက္ေနတာေပါ့။ကၽြန္မကေတာ့ေၿပာစရာေထြထူးမရွိဘူး။
ေက်ာင္းပီးအလုပ္လုပ္၊ေနာက္ေတာ့ေနရာေတြေၿပာင္း၊ဒါပါဘဲ။ ဒီလိုင္းနဲ႔ေက်ာင္းပီးေတာ့ဒီလိုင္းနဲ႔
ပတ္သတ္တဲ့အလုပ္ထဲမွာဘဲ။ သူကေတာ့ေက်ာင္းပီးတာတစ္ခု၊လုပ္ၿဖစ္တာတစ္ခု၊ေနာက္ပိုင္း
လုပ္ေနတာတစ္ခုနဲ႔မေလးေရာက္ေတာ့ထပ္လိုင္းေၿပာင္းၿပီးေနာက္တစ္ခုလုပ္ေနတာ၊အေတြ႔
ၾကံဳေတြကၽြန္မထက္မ်ားတာေတာ့သူကအိမ္ေထာင္ပါက်ပီးကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရေနပီ။
ဒါေပမယ့္အခုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းဘဲမေလးမွာအလုပ္လုပ္ေနေလရဲ႔၊ သားသည္အေမဆို
ေတာ့အားအင္အၿပည့္ေပါ့၊ေယာက္်ားကိုအားကိုးမရသည့္တိုင္ေအာင္တစ္ေယာက္တည္းရုန္း
ကန္ေနတာ၊အားက်တာေတာ့ခိုင္မာတဲ့စိတ္ဓာတ္ကိုပါ။ မလကာေရာက္ေတာ့ဘစ္ကားထပ္
စီးၿပီးအထင္ကရေနရာလို႔ထင္တာဘဲဘုရားေက်ာင္းၾကီးၾကီးႏွစ္ခုေရွ႔ေရာက္ေတာ့ တိုးရစ္ေတြ
ဆင္းတာနဲ႔လိုက္ဆင္းၿပီးဓာတ္ပံုလိုက္ရိုက္၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ပန္းနဲ႔ဆိုက္ကားေတြကိုပါေတြ႔
ရတယ္ကၽြန္မကသေဘာက်လို႔လိုက္စီးခ်င္တာသူငယ္ခ်င္းက ငကူးရယ္အသုဘပို႔တဲ့ပန္းေခြ
ေတြဆင္ထားတာက်ေနတာမစီးနဲ႔ဆိုေတာ့မစီးလိုက္ရဘူး။ ေၾသာ္ ဆိုက္ကားကထြက္ရင္သီ
ခ်င္းေလးပါဖြင့္ထားေပးေသးတယ္။ သေဘာေတာ့ေတာ္ေတာ္က်တယ္။ ေနာက္ေတာ့စစ္
ၿဖစ္တုန္းကသံုးတဲ့ဓားေတြ၊အိုးခြက္ေတြ၊ ရိုးရာေတြနဲ႔ရာဇ၀င္ေတြၿပခန္းကို ၅ရင္းဂစ္ေပးပီး
၀င္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ေတာ့သေဘၤာၾကီးဖက္ကိုသြား Hop on Hop Off နဲ႔လိုက္ပတ္၊
Eyes on Malaysia ကိုစီးၿပီးၿပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္။ ကၽြန္မ
ကေနပူရင္လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး၊ နားလိုက္သြားလိုက္ေပါ့၊ တစ္ေနရာရာသြားရင္ကၽြန္မပါ
ရင္လိုသည္ထက္ပိုကုန္တာအမွန္ဘဲ။ အပင္ပန္းကိုမခံႏိုင္တာ၊ ေနပူထိရင္လဲေခါင္းကနာ
လာတာနဲ႔၊ေဆးေသာက္။နား ေနတာအခ်ိန္ေတာ့ကုန္တယ္ေလ။ သူကေတာ့အေၾကာင္း
သိဆိုေတာ့အဆင္ေၿပပါတယ္။ ေရာင္းေနတဲ့လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ၊ အန္ကလုန္း
ေလးေတြအရမ္းကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေတြ႔တာနဲ႕ရုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကတားမရေတာ့ပံုေတြ
နဲနဲမ်ားသြားတယ္။ း)
























ဒါေတြကေတာ့သူတို႔စစ္တိုက္တုန္းကသံုးတဲ့ဓားေတြထင္တယ္။ အသည္းယားတာတြန္႔လိမ္လိမ္
ဓားကို၊ ထိုးမိရင္ယားစိစိေနမလား..တီေကာင္ဆားထိသလိုပုံစံနဲ႔။






ဒါကေတာ့ေရႏုတ္ေၿမာင္းလားမသိဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကေၿပာတယ္၊ေရွးေခတ္ကသူေတြေတာင္
ေရေၿမာင္းဆိုအုပ္ထားဖို႔သိၾကတယ္အခုကေတာ့......တဲ့

ဒါေလးေတြကိုႏိုင္ငံၿခားသားေတြ၀ယ္ၾကတယ္၊ ၀ယ္တာထက္ၾကည့္ၾကတာပိုမ်ားတယ္။










Comments

  1. ျပတိုက္ေတြေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ တျခား အေဆာက္အဦးေတြကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတာနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ ညပိုင္းမွာ တာ၀ါေပၚေတာ့ ေရာက္လိုက္ေသးတယ္။

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ