Skip to main content

ဇီးကြက္ကေလးထူပု၀ူ

ကၽြန္မအဖြား၊မာမီ့ဘက္ကအမ်ိဳးေတြကဧရာ၀တီတိုင္းမွာတစ္ရြာလံုးနီးပါးဘဲ။
မွတ္မွတ္ရရရြာသြားလည္တိုင္း ရြာစြန္ကေခ်ာင္းမွာေရသြားကူး
တာ၊ပုဇြန္လိုက္သဲ့တာ၊ေတာထဲ
၀င္ၿပီးေရငန္းသီးေတြလိုက္ခူး၊ နာနတ္သီးေတြေတာထဲမွာဘဲခူး
ၿပီးလွီးစား၊ မီးေသြးဖုတ္တဲ့တြင္း
နားမွာသြားစပ္စု၊ ၿပီးရင္အဖြား
အိမ္ၿပန္လာၿပီးအိမ္ေရွ႕ကခေရ
ပင္ၾကီးေအာက္မွာခေရပန္းေၾကြ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတြ
ေကာက္၊ ေမာေမာနဲ႔ဦးေလးေတြ
ခုတ္ေပးတဲ့အုန္းရည္ကိုေသာက္၊
ပိန္းႏွဲသီးေတြစား၊ညေရာက္ရင္
အဖြား ကြမ္းအစ္ထဲကကြမ္းရြက္ကို
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လိုက္ယာၿပီးဟို၀ါးဒီ၀ါး.. အခုထိအမွတ္ရၿမင္ေယာင္ေနတုန္းဘဲ။တစ္ခါ၊ေလွကိုနာရီ၀က္ေလာက္စီးၿပီးတစ္ၿခားရြာတစ္ခုကို
သြားလည္ၾကတုန္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ၀င္နားေတာ့အပင္တစ္ပင္ေပၚမွာအန္တီေလးက ဌက္တစ္ေကာင္ကိုသြားဖမ္းမိတယ္။ ေနာက္မွသိတာ ဇီးကြက္ေလးၿဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီဇီးကြက္ေလးကိုရန္ကုန္ထိၿပန္ေခၚလာၿပီးေတာ့ကရင္လို ထူပု၀ူ လို႔နာမည္ေပးၿပီးေခၚတယ္။
သူကအသားစ ေတြဘဲစားတယ္။ၿပီးေတာ့စပါး၊ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ပိုးဟပ္။ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမ (၃)ေယာက္သူအတြက္ပိုးဟပ္ေတြလိုက္ရွာရတာမီးညွပ္ေတြနဲ႔ကိုင္လိုက္ဖမ္းၿပီးေတာင္းမွာထည့္
ထားရတယ္။ အဲဒါသူ႔အတြက္ dessert အစာစားၿပီးတိုင္းတစ္ေကာင္ထုတ္ေကၽြးရင္သူကကိုယ္
ေလးယိမ္းၿပီးေပ်ာ္လို႔။ သူ႔နာမည္ ထူပု၀ူ လို႔ေခၚလိုက္တာနဲ႔အနားကိုေတာက္ေတာက္ေလွ်ာက္
လာတယ္။ သူေနတာမွန္တင္ခံုေအာက္ကတန္းမွာ၊ မွန္ေရွ႔မွာကိုးယားကားယား၀တ္ၿပီးသြားရပ္
လို႔ကေတာ့သူေအာ္တာဘဲ၊ ၾကည့္မရဘူးထင္ပါရဲ႕။ အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ဇီးကြက္ေလး
ထူပု၀ူ ပါ။ေနာက္ပိုင္းကၽြန္မေက်ာင္းတက္ဖို႔အေ၀းထြက္သြားေတာ့ ေပ်ာက္သြားတာလား၊
အိမ္ကေၾကာင္ ေညာင္ကြိ က ကိုက္လိုက္တာလားမမွတ္မိေတာ့ဘူး။
မေန႔က ဇီးကြက္တစ္ေကာင္ဖမ္းမိတဲ့အေၾကာင္းေၿပာၿပတာၾကားရတယ္။ သူဖမ္းမိတဲ့ဇီးကြက္
ကိုထမင္းေကၽြးတယ္၊ မစားဘူးတဲ့။ ၿပီးေတာ့ စားဖူးသည္ရွိေအာင္ဆိုၿပီးကိတ္မုန္႔လဲေကၽြးတယ္
တဲ့။ ေတာ္ေတာ့ကို..ဇီးကြက္ဗဟုသုတမရွိတဲ့သူ..အဲဒါကို ႏွစ္ရက္ေလာက္ေလွာင္ထားေသး
တယ္။ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး...
အမွန္ဇီးကြက္ ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း.. ေခါင္းကအေမႊးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္
ေထာင္ေလးနဲ႔။ ကၽြန္မကေတာ့ဇီးကြက္ဆိုအရမ္းခ်စ္တယ္။ ဇီးကြက္နဲ႔ယုန္ကေတာ့အခ်စ္ဆံုး
အေကာင္ေလးေတြဘဲ။ ဇီးကြက္ၿပီးရင္ ဒီးဒုတ္ဆိုတာရွိေသးတယ္။ သိပ္အမ်ားၾကီးေတာ့မသိ
ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႔ဇီးကြက္ေလး မေန႔ကၾကားရတဲ့ဇီးကြက္တစ္ေကာင္းမိတဲ့အေၾကာင္း
က ထူပု၀ူ ကိုသတိရဖို႔တိုက္ဆိုင္လို႔ဒါေလးေရးၿဖစ္သြားတာ။
(ဒီေန႔မွသတင္းရတယ္ မာမီကေၿပာၿပတာဇီးကြက္ေလးထူပု၀ူ ကိုအိမ္မွာလာတည္းတဲ့ဧည့္
သည္ကငါးေၿခာက္သြားေၾကြးလို႔ေသသြားတာတဲ့ း(

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ