Skip to main content

Nivea Products ႏွင့္ ကၽြန္မ

ကၽြန္မတို႕ငယ္ငယ္တုန္းက ေမာင္ႏွမ (၃)ေယာက္လံုး မနက္မိုးလင္တာနဲ႕ ေရခ်ိဳး..ၿပီးရင္ တရုတ္သရဲလို တစ္ကုိယ္လံုးၿဖဴေဖြးေနေအာင္သနပ္ခါးလိမ္းေပးထားတယ္.... အဲဒါ ကၽြန္မ (၁၀)တန္းအထိ... ရန္ကုန္ေၿပာင္းလာေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းသြားရင္ အမ်ားသူငါဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြလို မ်က္ႏွာမွာ ကာလာေလးနဲ႕ သြားခ်င္ေပမယ့္ သနပ္ခါးမလိမ္းရင္မရဘူး... ေတာ္ေတာ္ကိုဂိုက္တုံးတဲ့ပံုေလးေပါ့..ၿမင္ေယာင္လိုက္ပါသူငယ္ခ်င္းတို႕ရာ...အိမ္ကေနလြတ္...
တကၠသို္လ္စတက္ေတာ့.. Happy World ဘဲ... ဘာဆိုဘာမွကိုမလိမ္းေတာ့တာ... မ်က္ႏွာေၿပာင္နဲ႕..ေနရတာေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနကအရမ္းပူေတာ့ဘာၿဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ မွဲ႕ေၿခာက္ေလးေတြထြက္လာတယ္.. ဒါနဲ႕ဘဲ.. မၿဖစ္ေသးပါဘူး တစ္ခုခုေတာ့လိမ္းမွဆိုၿပီး..မာမီ့ကိုေၿပာေတာ့ D-Mark ဆိုလား..မွဲ႕ေၿခာက္ေပ်ာက္တဲ့မိတ္ကပ္ပို႕ေပးတယ္... ဒါေပမယ့္ၾကာၾကာမလိမ္းႏိုင္ပါဘူး.. ကၽြန္မမိတ္ကပ္ကိုေတာ့မၾကိဳက္ဘူး..မိတ္ကပ္လိမ္း..ေနပူေခၽြးထြက္ရင္ ဟိုကြက္ဒီကြက္မ်က္ႏွာေတြကၽြန္မသိပ္မုန္းတာ...ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့.. Nivea Cream ကိုစမ္းလိမ္းၾကည့္ရင္းနဲ႕.. မ်က္ႏွာမွာဘာမွတင္မထားသလို..ဘာမွလိမ္းမထားသလိုေနလို႕ေကာင္းတယ္.. ေနေရာင္ၿခည္ဒဏ္ကိုလဲကာကြယ္တယ္.. အဲဒီအခ်ိန္ကေနစၿပီးကၽြန္မ Nivea ကိုဘဲစြဲစြဲၿမဲၿမဲသံုးလာတာအခုထိဘဲဆိုပါေတာ့...အခုနေလးေတာင္.. ရံုးကအမၾကီးတစ္ေယာက္က ကၽြန္မမ်က္ႏွာလာကိုင္ၿပီးဘာမိတ္ကပ္သံုးတာလဲလို႕လာေမးလို႕..ဒီပို႔စ္ေလးတင္ဖို႕အၾကံရတာ..
ကၽြန္မသံုးတာ Nivea Visage Whitening Cream, lotion, facial form, lips care, cleanser,
hand cream, Bath care က အစ.. အကုန္ Nivea ဘဲသံုးတယ္။ ေစ်းလဲမၾကီးဘူး..ေကာင္းလဲေကာင္းတယ္ေလ...အနံ႕ၿပင္းတာမခံႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ အရမ္းအဆင္ေၿပတယ္... ၿပီးေတာ့ ေန႕လိမ္း၊ ညလိမ္း ခရင္မ္ဆိုေတာ့.. ထပ္ၿပီးမိတ္ကပ္ေတြလိမ္းစရာလိုေတာ့ဘူးေလ.. ဒီကိုေရာက္ကာစက သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆြယ္ေတာ့ ေစ်းၾကီးၿပီးေကာင္းလဲမေကာင္းတဲ့ တစ္ၿခားအမ်ိဳးစားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာင္းသံုးခဲ့ဖူးေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ေနဗီယာ ကိုဘဲၿပန္စြဲစြဲၿမဲၿမဲသံုးၿဖစ္ၿပန္တယ္။ မ်က္ႏွာေလးကေၿပာင္ေၿပာင္ေလးၿဖစ္ေနတာေပါ့...ဟုတ္လား..မဟုတ္ဘူးလား...

Comments

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ