မိသားစု (FAMILY)

ကၽြန္မလမ္းမွာေတြ႕တဲ့ အလုပ္သမားေတြကို " မဂၤလာပါ"
အသိေတြေတြ႕ရင္...ေဟး..ေနေကာင္းလား..စသည္ၿဖင့္ၿပံဳးခ်ိဳစြာႏႈတ္ဆက္တယ္။
အကူညီလို႕ရင္..ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကၽြန္မကို......ဟာ ေက်းဇူးမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္...
လူစိမ္းေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္ေတာင္အရမ္းကိုယဥ္ေက်းစြာႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္။
အလုပ္ကၿပန္ရင္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္..ေနာက္ေန႕ေတြ႕မယ္...ခ်ိဳသာလိုက္တာ...
အိမ္ကိုၿပန္ေရာက္ရင္ေတာ့..မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႕စတိုင္ကခ်က္ခ်င္းကိုေၿပာင္သြားပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္မခ်စ္တဲ့သူေတြၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ဘယ္လိုမ်ားဆက္ဆံေၿပာဆိုမိပါလိမ့္လို႕မေတြးမိပါဘူး။
ညေနပိုင္းမွာ ကၽြန္မညေနစာကိုခ်က္ၿပဳတ္ေနခ်ိန္မွာ
ကၽြန္မသားက အနားမွာလာရပ္ေနတယ္..တစ္ဖက္လွည့္ၿပီးပစၥည္းလွမ္းယူလိုက္တဲ့အခါ
သားေလးကိုဇြန္းနဲ႕ ေခါက္မိကာနီးဘဲ.
အာ..သြားစမ္း..ေ၀းေ၀းမွာသြားေန၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲလာရႈပ္မေနနဲ႕ လုိ႕ေအာ္လိုက္တယ္။
သားေလးကစိတ္မေကာင္းစြာမ်က္ႏွာေလးငယ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ထြက္သြားတယ္။
ငါဘာလို႕သားေလးကိုအလကားေနေဟာက္လိုက္မိပါလိမ့္လို႕မေတြးမိၿပန္ဘူး
ကၽြန္မအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ရာေပၚလွဲခ်လိုက္တဲ့အခါ..နားထဲမွာတစ္စံုတစ္ေယာက္က
"မင္းတစ္စိမ္းေတြနဲ႕ေၿပာဆိုဆက္ဆံတဲ့အခါ၊ သံုးေနက်ခ်ိဳသာတဲ့စကားႏႈတ္ခြန္းဆက္
တာေလးေတြကိုသံုးတတ္ေပမယ့္မင္းမိသားစုနဲ႕ဆက္ဆံတဲ့အခါက်ေတာ့ေတာ္ေတာ္
ရိုင္းစိုင္းတာဘဲ၊အခုမင္းမီးဖိုေခ်ာင္ကိုၿပန္သြားၾကည့္လိုက္စမ္း၊တံခါးနားမွာခ်ထား
ခဲ့တဲ့ပန္းေလးေတြကိုေတြ႕လိမ့္မယ္၊အဲဒါမင္းသားေလးကမင္းအတြက္ယူလားထား
ေပးတဲ့ပန္းေလးေတြေပါ့..သူကိုယ္တိုင္ၿခံထဲကအေလ့က်ေပါက္ပင္ေတြကပြင့္ေန
တဲ့ပန္းေလးေတြကိုခူးလာခဲ့ေပးတာ၊ အေရာင္စံုေလးေတြ၊ သူမင္းေဘးမွာတိတ္တိတ္
ေလး လာရပ္ေနတာ..မင္းကိုတအံ့တစ္ၾသမၿဖစ္ေစခ်င္လို႕ပါ၊ မင္းသူ႕မ်က္လံုး
ေသးေသးေလးမွာ ၿပည့္လွ်ံေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုမၿမင္ဘူးလား။"
လို႕တိုးတိုးေလးၾကားရေပမယ့္ ကၽြန္မနားထဲမွာစကားသံေတြၿမည္ဟိန္းေနၿပီးရွက္ရြ႕ံ႕သိမ္ငယ္
လာပါတယ္။ကၽြန္မမ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ တိတ္တိတ္ေလးကၽြန္မသားေလးအိပ္ရာေဘး
ကိုေလွ်ာက္သြား
လိုက္ၿပီး..
သားေလး.ထပါအံုးသားေလး..ပန္းေလးေတြေမေမ့အတြက္ယူလာေပးတာလား။
(သားေလးကခ်က္ၿခင္းဘဲၿပံဳးလိုက္ၿပီအားတက္သေရာနဲ႕..)
ဟုတ္ေမေမ..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ၿခံထဲမွာသြားခူးလာခဲ့တာ၊ ေမေမ့အတြက္၊ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ ့ပန္းေလးေတြက ေမ့ေမ့လိုဘဲအရမ္းလွတယ္။ ေမေမၾကိဳက္မယ္လို႕သားထင္သားဘဲ..အထူးသၿဖင့္ ႏွင္းပန္းအၿဖဴေလးေတြ။
သားေလး..ေမေမဒီေန႕သားကိုဆူေငါက္မိတာတစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ေမေမမေဟာက္သင့္ဘူး
ဟာေမေမကလဲရပါတယ္၊ စိတ္မေကာင္းမၿဖစ္ပါနဲ႕။ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္သားေမ့ေမ့ကိုခ်စ္ပါတယ္။
(ကၽြန္မမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာၿပီး)
ေမေမလဲသားကိုခ်စ္ပါတယ္သားရယ္၊သားယူလာေပးတဲ့ပန္းေလးေတြေမေမအရမ္းၾကိဳက္တယ္ အထူးသၿဖင့္ႏွင္းပန္းၿဖဴေလးေတြ

အကယ္လို႕သင္ဟာမနက္ၿဖန္ေသသြားမယ္ဆိုရင္ သင္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ companyက သင့္ေနရာ
မွာအစား၀င္မယ့္သူကိုတစ္ရက္အတြင္းခ်က္ခ်င္းရွာခန္႕လိုက္လို႕ရေပမယ့္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့သင့္မိသားစု
ကေတာ့ သင့္ေနရာမွာကြက္လပ္တစ္ခုအေနနဲ႕သင့္ကိုတစ္သက္လံုးသတိရေနရစ္ခဲ့မယ္ဆိုတာစဥ္း
စားမိၾကလားဟင္။
ဒီအေၾကာင္းရာေလးကရိုးရွင္းတဲ့အၿဖစ္ပ်က္တစ္ခုၿဖစ္ေပမယ့္ေသခ်ာေလးေလးနက္နက္ၿပန္ေတြး
ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕ရဲကအခ်ိန္ေတြကိုအလုပ္ထဲမွာထက္၊မိသားစု၊ခ်စ္ခင္သူဆီမွာပိုၿပီး
ၿမဳပ္ႏွံသင့္တယ္ဆိုတာနားလည္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒါစဥ္းစားဥဏ္မရွိတဲ့အေတြးတစ္ခုပါ၊ ပိုက္ဆံရွိမွ
မိသားစုကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္မယ္လို႕မေတြးပါနဲ႕။ တစ္ကယ္တမ္းကၽြန္မတို႕လိုအပ္ေနတဲ့ေမတၱာေတြကို
ေငြဘယ္ေလာက္ေပးေပး၀ယ္ယူလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႕ဘာေၾကာင့္ခုထိ၊ဒီအေၿခေနထေအာင္
ရပ္တည္ဖို႕၊ေလကဒဏ္ကိုရင္ဆိုင္ဖို႕အားေတြရွိေနတာလဲ။ မိသားစုကအေနာက္ကေနေထာက္ပံ့
ထားတဲ့ေမတၱာေၾကာင့္ပါ။
မိသားစု/Family ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရရဲအဓိပယ္ကိုသိလားဟင္..
F = Father
A = and
M = Mother
I = I
L = Love
U = You
ၿမန္မာလိုဆိုရင္ေတာ့ ဖခင္၊မိခင္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္/မ တို႕တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးခ်စ္ၿခင္းေမတၱာေတြနဲ႕႕
တည္ေဆာက္ထားတာကိုမိသားစုလို႕ေခၚတယ္။

အမွန္ေတာ့ကၽြန္မလဲဒီလိုပါဘဲ၊ ဒီပံုၿပင္ေလးကိုဖတ္ၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္ၿပန္သံုးသပ္ၿပီးေနာင္တရမိတယ္
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊သိပ္မရင္ႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အမွတ္မထင္လမ္းမွာေတြ႕တဲ့တစ္စိမ္းသူရန္ေတြ
ေပၚမွာခ်ိဳသာစြာေၿပာဆိုဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္ မိသားစု၊ အရမ္းရင္းႏီွးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ကိုယ့္ခ်စ္သူ
ဆိုရင္ေတာ့သူမ်ားကိုစိတ္တိုတာေတြ၊ အလုပ္မွာအဆင္မေၿပတာေတြ၊ ေနမေကာင္းတာေတြအကုန္
ေရာခ်ၿပီးစကားေကာင္းေကာင္းကိုမေၿပာခ်င္ဘူး။ဘုနဲ႕ေဘာက္ဘဲ။ ကၽြန္မမိသားစုနဲ႕ေၿပာဆိုဆက္ဆံ
တာကိုကၽြန္မအေၾကာင္းမသိတဲ့သူကၾကားမယ္ဆိုရင္ဒီေကာင္မေလးကိုယ့္မိဘအေပၚရိုင္းလိုက္တာ
လို႕ထင္ခ်င္ထင္မယ္။ ကၽြန္မအေမကေတာ့သူတစ္ကာကိုလိုက္ရွင္းၿပတယ္၊ သူကေနမေကာင္ေတာ့
အလုိလိုေနရင္းစိတ္တိုေနတာအၿမဲတမ္း၊ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးပါစသည္ၿဖင့္ေပါ့။ အေဖကေဖ်ာ္ရည္
ေသာက္မလားမလားေမးရင္ေတာင္ၿပန္မေၿဖဘူး။စိတ္ထဲမွာေၿဖစရာမွမလိုတာ၊ငါေဖ်ာ္ရည္မၾကိဳက္
တာငယ္ငယ္ေလးကတည္းက၊အေဖသိရက္သားနဲ႕လာေမးတယ္။အပိုေတြ၊ဆိုၿပီးမေၿဖဘူး။
အေမကေဆးခန္းသြားဖို႕အတင္းေခၚရင္ေဆးခန္းေရာက္ရင္အေမ့ကိုလံုး၀စကားမေၿပာေတာ့ဘူး။
စိတ္တိုလို႕၊ ငါ့ကိုဒီလိုၿဖစ္ေအာင္သူတို႕ဘဲလုပ္တာဆိုၿပီ။ အေတြးေတြကလြဲေခ်ာ္ေနတယ္။ ၿပန္ေတြး
ၾကည့္ရင္တစ္ကယ္ကိုစိတ္မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္မခ်စ္သူ၊ ကၽြန္မအရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူေတြကိုလဲ ကၽြန္မ
စကားေကာင္းေကာင္းတစ္ခါမွမေၿပာဘူး။ ဘုနဲ႕ေဘာက္။ ေၿပာၿပီးတိုင္း..ဖုန္းခ်တိုင္း ငါဘာလို႕ဒီလို
ေၿပာမိပါလိမ့္၊ ေနာက္ဆိုငါခ်ိဳခ်ိဳသာသာေကာင္းေကာင္းေၿပာမယ္လို႕ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်တာလဲ အၾကိမ္
ၾကိမ္၊ ေနာက္ေတာ့အသံစၾကားတာနဲ႕အလိုလိုအက်င့္ကိုၿဖစ္ေနေတာ့ဘယ္လိုၿပဳၿပင္ရမွန္းကိုယ့္ကို
ကိုယ္မသိေတာ့ပါဘူး။
ဒီအၿဖစ္ပ်က္ေလးကိုဖတ္ၿပီးေနာက္ဆိုရင္စကားကိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာဘဲေၿပာေတာ့မယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူ
ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြကိုစိတ္ထိခိုက္ေအာင္ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ေတာ့ဘူးလို႕ကၽြန္မကေတာ့ဆံုးၿဖတ္
လိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရာ ???
(မွတ္ခ်က္၊ ကၽြန္မကိုစိတ္တိုေအာင္မေၿပာရင္ေၿပာတာပါ၊ ၿပဳၿပင္ေတာ့မယ္လို႕)