Skip to main content

ခ်စ္သူနွင့္လမ္းခြဲခဲ့ေသာအခါ

ခ်စ္သူနဲ႕လမ္းခြဲဖို႕ယတိၿပတ္ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေသာအခါ...
သူ႕အသံကိုလဲမၾကားခ်င္ေတာ့ပါ (အသံၾကားရံုၿဖင့္ရင္ခုန္တိမ္းညြတ္မိေသာအားနည္းခ်က္ကိုဖံုးကြယ္ၿခင္း)
အေတြးထဲမွာေရာက္လာေသာသူ႕ပံုရိပ္မ်ားကုိ အေ၀းတစ္ေနရာမွလႈပ္ရွားေနေသာအရာတစ္ခုခုကိုေငးၾကည့္ေနၿခင္းၿဖင့္အခ်ိန္ကုန္လြန္
ေစသည္။
ဖုန္းဆီလို႕အလိုလိုေရာက္ေနေသာလက္မ်ားကိုတားဆီးရန္ ဖုန္းမ်ားကို မၿမင္၊မၾကားႏိုင္ေသာေနရာတြင္သိမ္းထားလိုက္သည္။
ရင္ထဲမွာ ဟာေနေသာဗလာကြက္လပ္မ်ားအတြက္ ေရာက္ခ်င္တဲ့ေနရာေရာက္ေလွ်ာက္သြားေနမိသည္။
လမ္းေလွ်ာက္ေသာေၿခလွမ္းတိုင္းကို ၁ ၂ ၃ ၄ ရာေထာင္ေသာင္းမက ေရတြက္ရင္း...အလိုလိုစီးက်ေသာမ်က္ရည္မ်ားကို တစ္ရႈးမ်ားၿဖံဳးတီးၿခင္းၿဖင့္အကာကြယ္ယူလိုက္သည္။
အိပ္ရာ၀င္တိုင္းခ်စ္သူအေၾကာင္းေတြး၊ စိတ္ကူးယဥ္မႈမ်ားကို မ်က္ႏွာက်က္အၿဖဴေရာင္ စိတ္ကူးႏွင့္ ပန္းခ်ီဆြဲေနၿခင္းနွင့္ အစားထိုးလိုက္သည္။
အစာစားေနေသာအခါ...ဘာကိုစားေနမွန္းကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္မသိပါ။ အရူးတစ္ေယာက္လို ထမင္းလံုးမ်ားကို စားပြဲေပၚတြင္ တစ္လံုစီ စီၿပီး စာလံုးေဖာ္ေနမိသည္။
သူ႕အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလွ်င္ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဒဏ္ခတ္သည့္အေနၿဖင့္ နံရံသို႕ေခါင္းတစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္သည္။
မၿဖစ္ႏိုင္မွန္းသိရက္...လူအမ်ားနည္းမ်ိဳးစံုတားသည့္ၾကားမွ သူ႕ကိုခ်စ္မိေသာကၽြန္မ သည္ မိုက္မဲလွေၾကာင္း နားလည္သိရွိလာေသာေန႕တြင္ တစ္ခါမွမမွားခဲ့ဖူးဘူးဟုေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေသာ မိမိကုိယ္ကိုယ္ရွက္ရြ႕ံစိတ္က အၿမဲေၿခာက္လွန္႕ေနၿပီ။
အမ်ားသူငါရယ္ေမာေနလွ်င္ လိပ္ၿပာမလံုသလို ကိုယ့္ကိုမ်ားရီေနလားဟုသံသယေတြ၀င္လာသည္။
ကၽြန္မ...ခ်စ္သူအေပၚအတတ္နိုင္ဆံုးသစၥာရွိခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မခ်စ္သူမွလြဲ..က်န္ေသာေယာက်္ားေလးမ်ားကုိ ဖြဲႏွင့္ဆန္ကြဲသာထင္ခဲ့သည္။ သူကၽြန္မအေပၚနားလည္သလို မိသားစုအေပၚတြင္လည္းနားလည္ႏိုင္မည္ဟုယံုၾကည္ ခဲ့ဖူးပါသည္။ အရာအားလံုးတက္တက္စင္ေအာင္လြဲေသာထိုေန႕သည္...ကၽြန္မေသဆံုးေသာေန႕ၿဖစ္ပါသည္။
အသက္ရွင္ရက္ ႏွင့္ေသဆံုးၿခင္းမွာ ခႏၱာကိုယ္ပ်က္သံုးေသဆံုးၿခင္းထက္ပိုခံရခက္ပါသည္။
အနာဂတ္မရွိေသာသူတစ္ေယာက္သည္ ခံစားမႈမရွိေသာခႏၱာကိုယ္ကို သယ္ေဆာင္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းေနရေသာဘ၀မွာ ေသလူ ႏွင့္ဘာမွမၿခားေတာ့ပါ။

Comments

  1. မမကူးကူး.. ဘာပုလို႔လဲ..
    can u share me ?
    Good luck !
    (ora)

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ